नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डले असोजपछि नेता-कार्यकर्ताका बदलिँदो जीवन र व्यवहारबारे दिएका अभिव्यक्तिमा अहिलेसम्मका उपलब्धि पुँजीकृत गर्ने एवं कार्यकर्तामा बढेको निराशा चिर्ने प्रयास देखिएको विश्लेषकहरू बताउँछन्।

राजनीतिशास्त्री कृष्ण पोखरेलले उनका अभिव्यक्तिहरू अहिलेसम्म गरेका कामको आत्मसमीक्षाको रूपमा आएको ठान्छन्।

पोखरेल ‘मनमा लागेकै कुरा बोल्ने स्वभाव’ले पार्टी रूपान्तरण गर्ने भनिएको उनको पछिल्लो प्रयासलाई लाभ पुर्‍याउन सक्ने बताउँछन्।

तर राजनीतिक विश्लेषक श्याम श्रेष्ठ चाहिँ प्रचण्डलाई ‘भिडको मनस्थिति हेरेर बोल्न सक्ने’ व्यक्ति बताउँदै पछिल्ला अभिव्यक्तिमा पार्टी जसरी अघि बढेको छ त्यसप्रति ‘असन्तुष्टि र निराशा’ देखिने बताउँछन्।

श्रेष्ठ भन्छन्, “तर त्यसको जबाफदेही को त? समीक्षा त उनले आफ्नो गर्नुपर्ने हो।”

असोज ४ मा पार्टी कार्यालय प्यारिस डाँडामा आयोजित एक कार्यक्रममा माओवादी अध्यक्षले आफूहरूलाई ‘खाओवादी’ पनि भन्न थालेको बताउँदै माओवादीहरूलाई ‘व्यवहारका हेरेर’ अन्य पार्टीसँग छुट्टाउन गाह्रो पर्न थालेको बताएका थिए।

प्रचण्डले भनेका थिए, “यही स्थिति रह्यो भने त यो पार्टी नरहे पनि के हुन्छ र! जनतालाई जाल, झेल, ठगाठग गरेर पार्टी बनाउनु भन्दा त पार्टी नहुनु राम्रो हुन्छ।”

आफैँ र सङ्गठनलाई पुनर्निर्माण गर्ने प्रचण्डको सोचमा यस्ता अभिव्यक्तिको असर कस्तो पर्छ भन्ने समयले मात्र देखाउन सक्ने विश्लेषकहरू ठान्छन्।

पोखरेलले ‘प्रचण्डलाई बिर्सेर नेपालको राजनीति अघि बढ्न सक्ने अवस्था नरहेको’ बताउँछन्।

उनी भन्छन्, “प्रदेश राजनीतिमा समेत धेरैतिर उनीहरू निर्णायक अवस्थामै छन्। स्पष्ट चित्र आगामी निर्वाचनले देखाउने भए पनि उनीहरू सबैभन्दा कमजोर त यसअघि स्थानीय सरकारका चुनाव हुँदा देखिन्थे।”

यतिखेर पार्टीगत रूपमा त माओवादीलाई भन्दा एमालेलाई धेरै धक्का लागेको अवस्था बताउँदै विश्लेषक श्रेष्ठ भने प्रचण्डमा व्याप्त निराशाले प्रश्नहरू उठेको बताउँछन्।

“कार्यकर्तालाई तताउने प्रयोजन होला। तर त्योभन्दा बढ्ता उनी आफैँभित्र उब्जिएको निराशा हो।”